14 Mart 2012 Çarşamba

Pause – Gözüm Korktu – Vazgeçtim

Bu hafta yazmaya vaktim yoktu ben de blog işini pause’lamıştım. Bu hâldeyken de aklıma gelen fikirleri en azından başlıklar halinde tutayım dedim ve kafamda yazdığım her yazı için bir başlık açtım. Fikirlerim genelde bir kaç cümlecikten ibaret değildir, yani yazma aşamalarım; aklıma bir şeyin gelmesi sonra onu pekiştiren şeylerle yazıya çevirmek olmuyor. Ters yönde bir gelişme gösteriyorum. Önce baraj kapakları açılmışçasına bir uzun yazı beliriyor aklımda, sonra onu şuradan buradan kırpıp düzenliyorum, ardından yazılı hale getiriyorum ve beklemeye alıyorum. Beklerken biraz daha kırpma ve eklemeler yapıyorum, bazen anneme gösteriyor fikrini alıyorum ve nihayetinde yayınlıyorum. İşte, o ilk yazıya geçirme anında vaktim yoksa, sadece başlığını atıyorum. N'asolsa yazmaya vaktim olduğunda başlığı görünce yazının devamı da aklıma gelir diye. Arada unuttuklarım da, demek ki zaten gereksiz olanlarmış diyorum. Ancak yazının başına dönersem evdeki hesap çarşıya uymadı. 1 haftada açtığım baslık sayısı 20yi gecti. E ben bunları yazıya çevirecek olsam her birine en az 1.5 saat filan ayırsam ki daha uzun sürenler veya yazmak için girip başka şeylere takıldığım vakitleri de sayarsak haftalık yaklaşık 36 saate tekabül ediyor. Yani bana şu haliyle yetmeyen haftanın 7 gününden 1,5′uğuna mâl oluyor !!! Bu durum açıkçası gözümü korkuttu. Aynı zamanda şunu da farketmemi sağladı, henüz tecrübelerimi – düşüncelerimi paylaşma aşamasına gelmemişim. Şimdilik tecrübe edinme – düşüncelerimi pekiştirme aşamasındayım ve bu o kadar dolduruyor ki, paylaşmaya vaktim kalmıyor. İşte bu noktada da vazgeçtim

(Daha Taslak olan başlıklarımın bir kısmı ve sonuç >> vazgeçtim)


Yani şimdilik yeni yazı yayımlamayacağım. Belki ilerde aklıma gelenler düzene girdiğinde, paylaşabilme eşiğim yeteri kadar yükseldiğinde yeniden başlarım (ya da kafama eser, ara ara eklerim bi şeyler)…

Takip edenler için tek söyleyebileceğim ‘Kusura bakmayın’ …

Ama bu kısa deneme bana, internetin insanın fikirlerini ne kadar kolay başkalarına duyurabileceğini göstermiş oldu. Güzel, etkileyici olduğu kadar korkutucu bir durum…




8 yorum:

  1. milyon kere :((((...

    YanıtlaSil
  2. Keşke fotoğrafı yakınlaştırabilsek de başlıklardan tahmin edebilsek yazacağın kelimeleri. Tecrübelerini ve düşüncelerini pekiştirmeni sağlayacak işte tam da ihmal ettiğin şey, yazmak. Bence aklına gelen bütün fikirleri yazı haline getiremesen de getirebildiklerin yanına kardır, sadece başlık olarak bile orada durmalarının bir zararı olmaz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. http://cumbavlu.files.wordpress.com/2012/03/printscreen.png adresinde resmi yakınlaştırabilirsiniz :) ama bana şimdi bakınca çok ilginç gelmediler, belki içeriklerini bildiğim içindir :) Öneriniz için teşekkürler zaten ben de yazmayı tamamen bırakmayı düşünmüyorum ama şu dönemde meşguliyetim fazla olduğu için yazıları yayına hazır hale getirmeğe vaktim olmuyor. Vaktim olduğunda da da belki yazılar konu dışı kalmış olacaklar ama en azından bir yerde kayıt altında olmaları güzel...
      Herhalde beni tekrar yazmaya döndürecek olan şey bu yol gösteren- destekleyen yorumlar olacak :)

      Sil
  3. Bir süre kendinle başbaşa kal istemiştim ama madem ki destek yorumları işe yarayacak, sana bir destek yorumu yazıyorum:
    Yaz, çünkü yazmalısın, çünkü birileri yeni yazılarını merakla bekliyor.

    YanıtlaSil
  4. Bir destek yorumuda burada öyleyse. Biz meraklı okuyucularını daha fazla bekletme lütfen!

    YanıtlaSil
  5. bloğumda bir ödülün var :)

    YanıtlaSil
  6. En kısa zamanda düzene girmenizi ve yeni yazılarını bekliyoruz :)

    YanıtlaSil
  7. Programcısın galiba. Ya da bilgisayar ile haşır neşir. Konu ile alakalı olacak ... bloga yazma stratejin masaüstüne sürekli yeni klasörler açma alışkanlığına benziyor. Sen de sevmezsin o manzarayı değil mi ? :)

    YanıtlaSil